Miasto Stołeczne Warszawa

Intersekcjonalność, pojęcie wprowadzone do badań nad rasizmem przez Kimberley Crenshaw w 1989 roku, zakłada, że praca na rzecz równości społecznej powinna uwzględniać to, że aspekty tożsamości przenikają się ze sobą i zazębiają, a różne typy przywilejów społecznych i dyskryminacji nakładają się na siebie i wzajemnie wzmacniają.

Doświadczenie osób ciemnoskórych w Polsce i na świecie jest ukształtowane przez coś więcej niż tylko kolor skóry czy rodzaj włosów, bo „rasa” nie jest jedyną cechą ich tożsamości. Dyskryminacja, z którą się spotykają, dotyczy więc nie tylko ich „rasy”, ale także innych przesłanek, takich jak płci, klasy, pochodzenia lub seksualności (tzw. dyskryminacja krzyżowa).

Spotkanie będzie okazją do zastanowienia się nad tym, jak uwzględniać różne aspekty tożsamości i sytuacji osób ciemnoskórych w Polsce. Dlaczego powinniśmy stosować paradygmat intersekcjonalny zarówno w teorii, jak i w praktyce antyrasizmu? Dlaczego wzięcie pod uwagę wszystkich tożsamości w działaniach antyrasistowskich jest najbardziej inkluzywną alternatywą dla status quo?

źródło: organizator