Miasto Stołeczne Warszawa

Balet-feeria w trzech aktach
Libretto: Iwan Wsiewołożski według Charles’a Perraulta

Widoczne z oddali wieże zamku w Ussé wystają ponad konary lasu w Chinon. W baszcie jest nawet mała izba z wrzecionem, a w ciemnych komnatach można oglądać figury woskowe przedstawiające sceny z baśni. To tu, snując się między murami nieopodal Loary, goszczący na zaproszenie markiza Louisa Bermin de Valentiny, Charles Perrault wymyślił najdłużej śpiącą postać w historii. Zafascynowany jego baśnią choreograf Marius Petipa stworzył wraz z dyrektorem Teatru Maryjskiego libretto. Piękną muzykę skomponował Piotr Czajkowski. Prapremiera Śpiącej królewny odbyła się w styczniu 1890 roku. Rozmach widowiska, scenograficzny przepych i ogrom zespołu baletowego rozsławiły ten balet na całym świecie. Dzięki fantastycznej scenografii Ezia Frigerio i bajecznym kostiumom Franki Squarciapino możemy przenieść się do świata tej baśni w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej. Spektakl w choreografii Jurija Grigorowicza według oryginału Petipy to imponująca inscenizacja, w której każdy z dynamicznie zmieniających się obrazów stanowi popis scenicznych umiejętności tancerzy. To barwna feeria solowych wariacji i pas de deux, które zwłaszcza w akcie wesela królewny i księcia porywają wyobraźnię. Z tą samą intensywnością oczarowanych tym światem dzieci, co ich rodziców.

Choreografia wg Mariusa Petipy: Jurij Grigorowicz
Muzyka: Piotr Czajkowski
Dyrygent: Alexei Baklan

źródło: organizator